ఈరోజు మీకు ఒక సత్యాన్ని చెప్పలనుకుంటున్నాను, అది మీకూ తెలుసనే అనుకుంటున్నాను భారతదేశ చరిత్ర పాఠ్య పుస్తకాలలో దేశ భక్తులైన వ్...
ఈరోజు మీకు ఒక సత్యాన్ని చెప్పలనుకుంటున్నాను, అది మీకూ తెలుసనే అనుకుంటున్నాను భారతదేశ చరిత్ర పాఠ్య పుస్తకాలలో దేశ భక్తులైన వ్యక్తులు స్వాతంత్ర్యం సిద్దించిన తరువాత రాయలేదు కుహనా లౌకిక వాదులు, కమ్యునిష్టుల చేతిలో మన చరిత్ర నలిగిపోయింది. భారతదేశాన్ని శతాబ్దాలుగా పరిపాలించిన అనేక రాజవంశాలు ఉన్నాయి, కాని తక్కువ సంవత్సరాలు పాలించిన కొద్దిమంది ఆక్రమణదారులకు చరిత్రలో ఎక్కువ స్థానం లభించింది. చాలా మంది యోధులు, ముఖ్యంగా ఆడవారు నిర్లక్ష్యం చేయబడ్డారు మరియు చరిత్రలో ఎక్కడా వ్రాయలేదు.. అలాంటి వారిలో ఒకరు గుజరాత్ రాణి నాయకి దేవి. పృథ్వీరాజ్ చౌహాన్ను ఎదుర్కోవటానికి 14 సంవత్సరాల ముందు ఆమె ఘోరీ ముహమ్మద్ను ఓడించింది.
క్రీ.శ 1192 లో జరిగిన 2 వ తారైన్ యుద్ధంలో ముహమ్మద్ ఘోరి పృథ్వీరాజ్ చౌహాన్ను ఓడించాడని అందరికీ తెలుసు. అయినప్పటికీ, గోవాలో జన్మించిన గుజరాత్ రాణి నాయకి దేవి చేతిలో ఓడిపోయాడు. నాయకి దేవి చాళుక్య వంశానికి చెందినరాణి మరియు సోలంకి రాజు అజయ పాల యొక్క భార్య, అతను క్రీ.శ 1170 లో 4 సంవత్సరాల స్వల్ప కాలం పాలించాడు.
నాయకి దేవి గోవాకు చెందిన కదంబ పాలకుడు మహమండలేశ్వర పెర్మాడి కుమార్తె మరియు భర్త మరణించిన తరువాత, నాయకి దేవి గుజరాత్ కు సంభందిత రాజ్యానికి రాణిగా పరిపాలించింది, ఎందుకంటే ఆమె కుమారుడు ములరాజా II కేవలం చిన్నపిల్లాడు. వారి రాజధాని అనాహిలపాతక (గుజరాత్లోని ఆధునిక పటాన్). తరువాత సోలంకి రాజుల ఆస్థానంలో పనిచేసిన గుజరాతీ కవి సోమేశ్వర, ములరాజా (నాయకి దేవి కుమారుడు) మలేచా (ఘోరి ఆక్రమణదారుల) సైన్యాన్ని ఓడించాడని పేర్కొన్నాడు.
ఏదేమైనా, నాయకి దేవి ముహమ్మద్ ఘోరి సైన్యాన్ని ఓడించినందుకు చాలా ఖచ్చితమైన వివరణ 14 వ CE జైన పండితుడు మెరుతుంగా రచనల నుండి వచ్చింది. తన రచనలో, ప్రబంధ చింతామణి, ములరాజా II, రాణి మరియు తల్లి అయిన నాయకి దేవి, అబూ పర్వతం పాదాల దగ్గర ఉన్న గదరరాఘట్ట లేదా క్యారా వద్ద మలేచా రాజు సైన్యాలతో ఎలా పోరాడారో పేర్కొన్నాడు. 13 వ శతాబ్దపు పెర్షియన్ చరిత్రకారుడు ఘోరి నుండి మిన్హాజ్-ఇ-సిరాజ్, తరువాత డిల్లీ బానిస రాజవంశానికి చరిత్రకారుడిగా పనిచేశాడు, ముహమ్మద్ ఘోరి ఉచ్చా మరియు ముల్తాన్ మీదుగా నహర్వాలా (సోలంకి రాజధాని అన్హిల్వారా) వైపు వెళ్ళాడని పేర్కొన్నాడు.
‘రే ఆఫ్ నహర్వాలా’ (సోలంకి రాజు) చిన్నవాడు, కానీ ఏనుగులతో భారీ సైన్యంతో యుద్దం చేశాడు. యుద్ధంలో ‘ఇస్లాం సైన్యం ఓడిపోయి, పరాజయం పాలైంది’ మరియు దురాక్రమణదారుడైన ఘోరీ ఎటువంటి ఉపయోగం లేకుండా వెనుదిరిగాడు.
ఆ యుద్ద వ్యుహం ఇలా ఉంది నాయకి దేవి గోవా కదంబ రాజు పెర్మాడి కుమార్తె కావడం వలన అనేక విషయాలలో పూర్తి అవగాహన వ్యుహాలతో యుద్ధానికి సిద్దమైనది. ఆమె ఎటువంటి యుద్ధ స్థలాన్ని ఎంచుకుంది అంటే కసహ్రాడ గ్రామానికి సమీపంలో మౌంట్ అబూ పాదాల వద్ద ఉన్న గదరఘట్ట కొండలు, అనాహిలావాడ నుండి 65 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న సిరోహి జిల్లాలో క్యారా వద్ద ఇరుకైన ప్రదేశంలో శత్రుసైన్యాన్ని తీసుకువచ్చి దొరికిన వాడిని దొరికినట్లు తలలలు తెగ నరికింది, శత్రువుల రక్తంతో క్యారా ఎర్రగా మారిపోయింది, సైన్యం నాయకి దేవి నేతృత్వంలో సైన్యం మరియు యుద్ధ-ఏనుగుల బృందం ఘోరీ సైన్యాన్ని చితకబాదారు, ఇదంతా చూసిన ఘోరీ మహమ్మద్ భయాందోళలకు గురై పారిపోయాడు.
ఈ ఓటమి కారణంగా, ఘోరి తదుపరిసారి భారతదేశంపై దాడి చేస్తున్నప్పుడు తన ప్రణాళికను మార్చుకున్నాడు. మరుసటి సంవత్సరం, ఖైబర్ పాస్ ద్వారా ముహమ్మద్ ఘోరి భారతదేశంలోకి ప్రవేశించాడు, పెషావర్ను స్వాధీనం చేసుకున్నాడు, తరువాత లాహోర్ తరువాత పృద్విరాజుతో యుద్దం చేసి చివరి నమిషం లో నమ్మకద్రోహంతో యుద్ద నియమాలకి వ్యతిరేకంగా పృథ్వీరాజును అంతమొందించాడు
గుజరాత్ లో రెండు సంస్కృత శాసనాలు ఉన్నాయి, ఒక శాసనం ప్రకారం ములరాజా- II ను గార్జనకాస్ (ఘజ్ని నివాసులు) జయించిన వ్యక్తిగా పేర్కొనబడింది. రెండవ శాసనం ప్రకారం, ములరాజా II పాలనలో ఒక స్త్రీ కూడా బలవంతుడిని ఓడించగలదు.."
కొన్ని సంవత్సరాల తరువాత, నాయకి దేవి కుమార్తె కుర్మా దేవి (సమర సింగ్ చౌహాన్ రెండవ భార్య) ఘోరీ భానిస అయిన కుతుబుద్దీన్ ఐబాక్ను యుద్ధంలో ఓడించింది.
ఇలాంటి ఒళ్ళు గగుర్పొడిచే విషయాలు దాచి వక్రీకరించిన చరిత్రను రాసి మనల్ని పిరికి వాళ్ళను చేసే ప్రయత్నం జరిగింది ఇకనైనా మేల్కొని మన చరిత్రనెరిగి మనదేశం గురించి ఆలోచిద్దం ఎంతోకొంత దేశం కోసం సమయం కేటాయిద్దాం. మీ నన్నపనేని రాజశేఖర్.
జైభారత్ జైహింద్ మీరు మనసత్యచరిత్రను తెలియజేస్తూ మన సమాజాన్ని చైతన్య పరుస్తున్నందులకు సంతోషంగాను గర్వంగాను ఉన్నది.జైహింద్
ReplyDeletedhanyavadaalu
Deleteసూపర్ సార్.నాది ఒక సలహ నా కోరిక కూడా ఈ చరిత్రనే వీడియో రూపంలో కార్టూన్ ,వేరే లా చూడడానికి చాలా బాగుంటుంది ఎవరైనా ట్రై చేయండి సార్
ReplyDeleteగుడ్ .మంచి చరిత్రను దేశ ప్రజలకు అందిస్తున్నందుకు మీకు ధన్యవాదములు
ReplyDeleteso niceh post. Ghori
ReplyDelete